16 Temmuz 2014 Çarşamba

sıçmanın apolojisi

+ hayat, bence sandığımız kadar berbat değil.
- nasıl?
+ yani yaşıyor, geziyor, eğleniyor ve sıçabiliyoruz.  hem yaşıyor hem de sıçabiliyor olmak harika bir şey.
- delirmiş olmalısın.
+ belki de. bak, böylesine boktan bir yaşama sahipken başka ne ile övünebiliriz ki?
- daha güzel sıçmak?
+ ben de onu diyorum. bütün iş  sıçmak ve sıçıyor olmak da. en nihayetinde sıçabilmek bir sanattır. bunu kavrayabildiğin anda her sıçışında farklı şekiller oluşturduğunu farkedersin. yani bok tek'tir aslında. asla bir öncekinin aynısını yapamazsın. bok kavramı burada genel bir olgu fakat senin veya benim bokum; biricik?
- bok, daha çok bir sanat ürünü gibi duruyor ama?
+ yeterince evrensel sıçabiliyorsan neden olmasın?

---------------

- poetik sıçmayı evrensel sıçmaya tercih ederdim..
+ ...
- acaba aristo bunu denemiş midir?
+ belki. ama can yücel denemiştir.
- poetika...
+ kediler hariç-

---------------

+ en fanatik solipsist dahi bokunun biricik olduğunu iddia etmemiştir, max stirneri mezarında ters döndürürsün sen...
- onun ağzına sıçayım.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder